تن

بهار بر دولت بهار نشینان ایرانی سراسر جهان خجسته باد.

 ای درخت سرفراز آریا، ایران ما              ای به درد مام میهن آشنا

 گوش کن با جان و دل پند مرا            هر کجای این جهان داری سرا

این ببر شکن در شکن گربه ای ما       بازیست کزان بیشه شیران تن ماست

زد

حضرت بهار، بهار بر همگان مبارک.

بر فرق جهان، فر هنر دید                                   آنرا که هنر از خبر آجید

در فر هنر دور دو انگِشت نشان کرد                 یکی ز ورق، آن دگزش  فرق قلم زد

                             

                                              رحیمی

بر قرار

 شد مبدل آب این جو چند بار                 عکس ماه و عکس اختر بر قرار

عالیست

سده را تا سده نفسی گرم باقیست               شکستن سکوت دمی هم عالیست

                                                                            رحیمی

شراب

 ای منشیان بد خط دیوان روزگار          این شیوه های کهنه کجا می دهد جواب

 با نعره شبانه مستان چه می کنید           گیرم که خط زدید ز دیوان من شراب

شت

 خیام که گفت دوزخی خواهد بود     رفت به دوزخ نه و که آمد ز بهشت

    حکیم عمرخیام

همی

 ز خاک سیه تا به مردم فراز                   رسد پایه به پایه تا فراز

مرین پایه ها را ندارد همی            بر آنسان که یزدانش داد همی

  گرشاسبنامه:148

همه باش

 خواهی که ترا چو تاج بر سر دارند                دست همه گیر و خاک پای همه باش

                                           ابوسعید ابوالخیر

اوفتاد

 اختلاف خلق از نام اوفتاد     چون به معنا رفت آرام اوفتاد

                     

مولانا

ناتوان

   چو شادی بکاهی، بکاهد روان                  خرد گردد اندر میان  ناتوان

                          اندرزنامه فردوسی