آلا

پندارنیک، گفتارنیک، کردارنیک

آلا

پندارنیک، گفتارنیک، کردارنیک

آخرین مطالب
  • ۰۰/۱۱/۱۳
    ده
پربیننده ترین مطالب
  • ۹۵/۰۲/۲۵
    بم
محبوب ترین مطالب
  • ۹۵/۰۸/۱۴
    ضر
  • ۹۵/۰۶/۱۸
    را
مطالب پربحث‌تر
  • ۹۵/۰۲/۲۵
    بم
  • ۹۵/۰۳/۳۰
    نی
آخرین نظرات
  • ۱۲ مهر ۰۰، ۱۴:۲۰ - Divine Girl
    به به

۱۶ مطلب در مهر ۱۳۹۵ ثبت شده است

  • ۲
  • ۰

آن را

  گر می نخوری، طعنه مزن مستان را                   بنیاد مَکن تو ، جمله دوستان را

  تو غره، بدان مشو که می، می نخوری          صد لقمه خوری که می غلام است آن را

  • ALA ALA
  • ۲
  • ۰

همچنان

    مست بودی، مست رفتی از جهان                  مست خیزی، مست باشی جاودان

    مست خیزد، هر که او سرمست رفت                 ور رود مخمور ،  آید همچنان   

  • ALA ALA
  • ۲
  • ۰

حوا

  لوح دل نقش صمد دارد چه غم کاستاد چین          بافت تمثال صنم بر شقه ی دیبای من

  اصل من از دودمان نوع  انسانی مجوی                حور غم، رضوان در دست آدم و حوای من

  • ALA ALA
  • ۳
  • ۰

آموختیم

 

  زنده می سازد لبش هر دم هزاران مرده را             ما ز لعل او همینجا نفخ صور آموختیم

  • ALA ALA
  • ۲
  • ۰

کجاست

   یار در دل ساکن است ای جان چرا سرگشته ای؟         هر طرف جویی خبر کان منزل جانان کجاست!

  • ALA ALA
  • ۲
  • ۰

کوهسار

 

  از بدان نیکی چه داری چشم، وز نیکان بدی         زانک از گل تازه رویی آید و، تیزی ز خار

  در زمان محنت، ار بر سر نهندت تیغ تیز          سر متاب و، پای برجا باش همچون کوهسار

  • ALA ALA
  • ۲
  • ۰

دیده ور

 

    همچو نرگس بسته چشم آید برون فردا زخاک         هر که از غفلت نگردیده است اینجا دیده ور

  • ALA ALA
  • ۱
  • ۰

خود

 

  عیب است بلند برکشیدن خود را                    وز جمله خلق برگزیدن خود را

  از مردمک دیده بباید آموخت                       دیدن همه کس را و ندیدن خود را

  • ALA ALA
  • ۲
  • ۰

می دهد

  عاشقان رفتند از این عالم، ولی                    باز می بینم، همه باز آمدند

  هرکه جان در عشق جانان می دهد         عشق جانان، کشته را جان می دهد

  • ALA ALA
  • ۱
  • ۰

می طلبند

  شوخ شاخی است طمع، زی وی اندر منشین               گر نشینی نرهد جانت، از آفات و گزند

   گر بلند است در میر تو، سر پست مکن                        به طمع گردن آزاد، چنین سخت مبند

   حجت آدمی که همی جاه و بزرگی طلبی             هم بر آن سان که همه خلق جهان می طلبند

  • ALA ALA