خواند

 می پرستی که مستی اش ازلیست            تا ابد کس نبیندش هشیار خواند

  

                                                         خواجو

گرما

 

  به گوهر نه خدایی نه فرشته                       یکی ای همچو ما از گِل سرشته

  گنه کرد آدم اندر پاک مینو                                 هر آیینه منم از گوهر او

  کنون باری زمستان است و سرماست         نباید روز و شب جز رود و می خواست

  جهان خوش گشت و کم شد برف و سرما         در آمد باز پیش آهنگ گرما

                           فخرالدین اسعدگرگانی:386

 

امیدواری

  حریر مهربانی ناید از سنگ            نبید ارغوانی ناید از سنگ

 حسودا تو مگر آگه نداری                که در باران بود امیدواری

                                          ویس و رامین:505

منزل می شود

   کارم اندر عشق دشوار می شود        خان و مانم بر سر دل می شود

 هر زمان گویم که بگریزم ز عشق       عشق پیش از من به منزل می شود