تو به هنگام سخن گر نشوی موی شکاف کس نیابد ز دهان تو نشان یک سر موی
ور نیاید دهنت در نظر ای جان جهان نکنم میل سوی جام جهان یک سرموی
تاب تیر تو ندارم که ندارد فرقی ناوک غمزه ات از نوک سنان یک سر موی
نکشد این دل دیوانه سودایی من سر از آن سلسله مشک فشان یک سر موی
- ۹۵/۰۳/۰۹