بر دهد

    تلخ دیدستی که شیرینی فزاید عیش را          آب دیدستی که رخ را گونه آذر دهد 

    گرچه هست او آب رز دارد فروغ آب زر            وانکه زو خرم شود خواهندگان را زر دهد

    خوش خبرهایی دهد چون از خم آید در قدح     وان خبرها از بت و ساقی و رامشگر دهد 

    گر خوش آید می حریفان را به هنگام صبوح      خوشتر آید چون نگاری چابک و دلبر دهد 

   من چو می نوشم چنان خواهم که جام می مرا     ماه زیباروی مشکین زلف سیمین بر دهد

                                                                   امیر معزی : دیوان